"مجمع عمومی سازمان ملل "
سیروان قادری
مجمع عمومی سازمان ملل متحد، هر ساله، مشتی جنایت کار و قاتل مردم را حول هم گرد میاورد تا در شهر نیویورک، در خصوص مهمترین مسایل جهانی از جمله "حفظ صلح و امنیت جهانی"، گفتگو کنند و "قطعنامه" صادر کنند، کلی هیاهو میکنند و اخبار آن را به صدر مدیای "نان به نرخ روز خور" شان در سراسر جهان میبرند تا به "چشم بندیهایشان" رسمیت بخشند. در تمام این سالها، این مجمع بی خاصیّت، مکانی برای قانونیت بخشیدن عمومی به جنایات کشورهای عضو آن، بنا بر وزن و ترکیبشان در این مجمع بوده است .
بنا بر تعریف، این مجمع قرار است تا مجموعه مباحث و قطعنامههای نشستها را تحت عنوان "توصیه نامه"، به کشورها و بخشا جهت "اجرا" به شورای امنیت سازمان ملل ارائه دهد، مسائلی همچون تحریمهای بین المللی علیه کشورها، اعطای اجازه اعزام نیروهای نظامی به کشورها و غیره، در همین "جمع جنایت کاران حرفه ای" بررسی و تصویب میشود. سازمانهای ضّد بشری زیادی نیز، از جمله کنفرانس تجارت و توسعه و مرکز تجارت بین لمللی، بازوهای دخالت مستقیم این مجمع در خانه خرابی مردم هستند. تنها چیزی که در "مجمع عمومی سازمان ملل" نمایندگی نمیشود، همین حق "ملل" است، روشن است که در این جهان وارونه که عدهای دزد و جنایت کار و قاتل، به عنوان "نماینده" مردم معرفی میشوند، انتظاری بیش از این هم نیست .
بیش از نیم قرن است که شورای امنیت این سازمان و اعضای دائم (آمریکا، بریتانیا، چین، روسیه و فرانسه) و انتخابی (غیر دائم) آن، از اولین اجلاسشان در کلیسایی "وست مینیستر" لندن تا به امروز، جنایت میافرینند و به مثال یک ماشین عظیم کشتار جمعی، انسان از میان میبرند، مردم و طبقه کارگر را فلج اقتصادی میکنند تا نکند بانک جهانی و جیب سرمایه داران و بنگاههای مالیشان، به سودهای حاصل از بردگی مزدی و استثمار انسان نرسند .
این مجمع قرار است چه چیزی در خصوص "صلح و امنیت جهانی" بگوید وقتی که تمامی اعضا و هیئتهای نظارت بر آن، خود جنایت کاران حرفهای هستند؟ کسانی که روزی، به سادگی آب خوردن، تصمیم گرفتند که میلیونها تن بمب بر سر مردم بیگناه بریزند، همانهائی که مسئول مستقیم کشتار مردم کره در 1950 ، حمله به افغانستان و عراق و ده ها جنایت دیگر هستند، کسانی که خونبارترین جنگها را به دامن مردم در شرق اروپا انداختند، کسانی که هنوز در زندانها و خیابانهایشان، انسان را حلق آویز میکنند و پلیس و ارتش و دیگر سگهای شکاریشان را به جان مردم معترض میاندازند، کسانی که کارگران معترض را به گلوله میبندند، کسانی که از حاصل مرگ کودکان در آفریقا، سودهای کلان به جیب میزنند، پشیزی صلاحیت نزد مردم و زحمتکشان ندارد. حاضرین در این مجمع، نه تنها صلاحیت تصمیم گیری در خصوص "صلح و امنیت جهانی" ندارند، بلکه مجرمینی هستند که باید به جرم جنایت علیه بشریت و "امنیت جهانی" محاکمه شوند .
نمایندگان خواستههای واقعی بشریت و استقرار صلح و امنیت جهانی، کارگرانی هستند که در اعتراض به سطح معیشت مردم، به گلوله بسته شدند، مردمی که در خیابانهای آمریکا، اروپا، آفریقا و آسیا، علیه سیاستها ریاضت اقتصادی دولتهای جنایت کار شرکت کننده در این مجمع، قیام کردند، کسانی که در ابعاد میلیونی به خیابان ریختند و خواستار سرنگونی نظام کثیف سرمایه داری شدند! و نه مشتی انگل حافظ سودجوئی نظام سرمایه داری که از تولدش تاکنون، جنایت خلق کرده و "توصیه نامه" و "قطعنامه" کشتار بشریت صادر کرده است .
سپتامبر 2012